Liefste (Fel)isha,
Alhoewel je ons nog altijd kwispelend en knorrend tegemoet kwam, zagen we dat je lichaam niet langer meekon. Je ogen werden troebel en je poten konden je soms niet meer dragen. En plots, op een dag, ging je kopje scheef hangen. Eten en drinken lukte niet meer.
Je hart en verstand wouden nog wel, maar je lichaam zei "het gaat niet meer". We hebben dan de zware en pijnlijke beslissing moeten nemen om je te laten gaan. Nog een laatste knuffel en kusje en daar ging je, met je grote stok de regenboogbrug over. Weg pijn, weg versleten lichaam, terug het dartelende bruine bordertje, spelend met haar stok en balletje.
Je was ons eerste bordertje en Kevin's eerste hondje in de gehoorzaamheid. Samen hebben we vele leuke momenten beleefd en super resultaten behaald op wedstrijd. Je hebt ons mooie dochtertjes en zoontjes bezorgd, één voor één even slim en mooi als jij. Allemaal ook wel met een hoekje af :-)
We zijn blij dat we nog afscheid hebben kunnen nemen van je en je hebben mogen begeleiden naar de regenboogbrug. We zullen je knuffels en kusjes missen, het wachten aan de deur tot we weer thuis waren.
Nu ben je nog de reden van onze tranen omdat we je zo hard missen. Binnenkort zullen we hopelijk kracht putten uit alle mooie herinneringen aan jou en zal jij de reden zijn van onze glimlach.
Het ga je goed ons chocolaatje. Alhoewel je lichaam ons heeft verlaten, zal je voor altijd verder leven in onze herinneringen en onze harten.