In loving memory

Voor altijd in ons hart

Felisha

31/08/2006 - 07/07/2020

Liefste (Fel)isha,

Alhoewel je ons nog altijd kwispelend en knorrend tegemoet kwam, zagen we dat je lichaam niet langer meekon. Je ogen werden troebel en je poten konden je soms niet meer dragen. En plots, op een dag, ging je kopje scheef hangen. Eten en drinken lukte niet meer.

Je hart en verstand wouden nog wel, maar je lichaam zei "het gaat niet meer". We hebben dan de zware en pijnlijke beslissing moeten nemen om je te laten gaan. Nog een laatste knuffel en kusje en daar ging je, met je grote stok de regenboogbrug over. Weg pijn, weg versleten lichaam, terug het dartelende bruine bordertje, spelend met haar stok en balletje.

Je was ons eerste bordertje en Kevin's eerste hondje in de gehoorzaamheid. Samen hebben we vele leuke momenten beleefd en super resultaten behaald op wedstrijd. Je hebt ons mooie dochtertjes en zoontjes bezorgd, één voor één even slim en mooi als jij. Allemaal ook wel met een hoekje af  :-)

We zijn blij dat we nog afscheid hebben kunnen nemen van je en je hebben mogen begeleiden naar de regenboogbrug. We zullen je knuffels en kusjes missen, het wachten aan de deur tot we weer thuis waren.

Nu ben je nog de reden van onze tranen omdat we je zo hard missen. Binnenkort zullen we hopelijk kracht putten uit alle mooie herinneringen aan jou en zal jij de reden zijn van onze glimlach.

Het ga je goed ons chocolaatje. Alhoewel je lichaam ons heeft verlaten, zal je voor altijd verder leven in onze herinneringen en onze harten.


Oryana

13/03/2015 - 30/11/2016

Liefste Oryana,

Na enkele ups en downs had je eindelijk de klik gemaakt. Wat waren we trots op je dat je jouw angst overwonnen had.

We dachten nog vele mooie jaren van je te mogen genieten tot je plots ernstig ziek werd. Je hebt hard gevochten en je leek er door te komen. Wat waren we blij dat je die zaterdag thuis kwam en zondag terug begon te eten en met ons kwam knuffelen. Het zag er allemaal zo goed uit.

Helaas heeft het niet mogen zijn en ben je in je slaap heen gegaan.

Wat zullen we je missen, onze lieve zotte meid. Ons chocotofje. Je zal altijd een plaatsje in onze harten hebben.


Tibo

20/04/2003 - 18/04/2011

Ik was een Tibetaanse Terriër, geboren op 20 april 2003 en gekocht in een winkel in Luik.

Ik was een vrolijke reu en ook wel wat zot, een echt clowntje. Vandaar dat ik ook wel 'Pipo' werd genoemd.

Mijn baasje was Marleen. Zij heeft met mij nog brevet gespeeld.

Toen ik 1 jaar was, heb ik een hersenbloeding gehad. Hierna was ik niet meer dezelfde. Het vrolijke was er wel nog, maar drukte kon ik niet meer goed verdragen. Daarom besliste mijn baasje, voor mijn eigen bestwil, om niet verder te gaan in de gehoorzaamheid.

Op 18 april 2011 heb ik waarschijnlijk opnieuw een hersenbloeding gekregen. Ik heb me die dag voor het laatst op het gras neergelegd. Ik ben hier in slaap gevallen en niet meer wakker geworden.


Wallace

07/09/1998 - 05/2009

Op mijn stamboom heette ik Xtreme van Onze Eigendroom. Ik was een bruin-witte reu, geboren op 7 september 1998 en was een hond van Eddy.

Ik was een rustige en lieve hond. In de hondensport ben ik niet actief geweest.

Toen ik 10 jaar was, werden er bij mij verschillende bolletjes opgemerkt. Er werd vergevorderde lymfeklierkanker vastgesteld.

In mei 2009, een week na de vaststelling, ben ik naar de eeuwige jachtvelden gegaan.


Hailey

09/03/2008 - 27/04/2009

Mijn stamboomnaam was Hailey of Xilver Highland en ik was de eerste hond van Kevin. Een mooie bruine tricolor Border Collie die geboren was op 9 maart 2008.

Ik was geen gemakkelijke hond om op te voeden. Door mijn onvoorspelbaar gedrag naar andere honden toe, was het vaak stress hebben, als ze mij ergens mee naartoe namen. Maar na veel geduld, heel veel training en vooral heel veel liefde, slaagden ze er toch in om met mij dingen gedaan te krijgen. Jammer genoeg hebben ze mij toen moeten laten inslapen.

Op 27 april 2009 ben ik heengegaan, ik was bijna 14 maanden. Ze ontdekten een hersentumor. Deze zorgde ook voor mijn moeilijk en onvoorspelbaar gedrag.

Ondanks alles, ben ik nu nog steeds bij mijn baasje. Wellicht niet in de vorm die hij zou willen, maar wel in een hele mooie urne en in zijn herinneringen.


Quick

30/08/1992 - 2005

Mijn officiële naam was Quick van Onze Eigendroom.

Ik was een zwart-witte Border Collie die geboren werd op 30 augustus 1992.

Eddy was mijn baasje. We waren actief in de gehoorzaamheid en hebben nog meegedaan aan de Beker van België in 1997.

Ik was een lieve maar eigenwijze hond. Als iets mij niet aanstond, dan had je het geweten.

Ik heb de mooie leeftijd van 13 jaar bereikt.

De regenboogbrug

Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet. Als een dier waar je veel van houdt doodgaat, dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug. Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden, zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen. Er is genoeg eten, water en zonneschijn en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.

Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter. Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen. De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding: Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje achter hebben moeten laten. Ze rennen en spelen met elkaar, maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen en in de verte tuurt.

Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding. Plotseling verlaat hij de groep, rent over het groene gras, sneller en sneller. Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen, houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging. Om nooit meer uit elkaar te gaan.

De vrolijke kussen overstelpen je gezicht, je handen aaien zijn liefdevolle kop en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien, maar die altijd in je hart zijn gebleven.

En dan gaan jullie samen over de regenboogbrug

Copyright © 2019 From Home Felisha. All Rights Reserved.